Terug naar ziektes

Ziektes van Snowy

Castratie (11 oktober 2004)

Een castratie is natuurlijk geen ziekte maar vereist toch ook specifieke verzorging na de operatie. Let op! Een konijn mag nooit vasten voor een operatie. In tegenstelling tot andere zoogdieren kunnen konijnen niet braken en is het levensgevaarlijk als de darmen gaan stil liggen! Laat je konijn dus gerust hooi eten voor de operatie, brokjes zijn minder aangewezen, zeker voor vrouwtjes. Ze nemen teveel buikruimte in en bij vrouwtjes moet de buik natuurlijk opengemaakt worden. Ook nog belangrijk: zorg ervoor dat je konijn lekker warm binnen zit zolang hij herstellende is en laat hem zeker ook regelmatig loslopen, dat bevordert de genezing zelfs!
Ik mocht bij mijn dierenarts Inge Boere (www.dapdemol.be) de castratie van een ram bijwonen (eind 2011).
Wie dus wil zien hoe zo een operatie precies in zijn werk gaat, kan hier een kijkje nemen.
Maar opgepast: niet voor gevoelige kijkers!

Hieronder volgt mijn verslag van de castratieprocedure.

Bij de dierenarts:

Eerst heb ik al enkele weken op voorhand de procedure telefonisch doorgenomen met mijn dierenarts en zij doet alles volgens het boekje. De narcose gebeurt met een inleidende spuit met Domitor en Ketamine, eventueel een bijkomende gasnarcose Isofluran (niet nodig geweest omdat de ingreep slechts 30 minuten duurde) en na de operatie Antisedan om terug wakker te worden. Hij krijgt onmiddelijk Tolfedine ingespoten (=pijnstiller) en Baytril (=antibiotica). Daarna wordt hij onder een warmtelamp gezet en tussen - in handdoeken gewikkelde warmwaterblaasjes - gelegd. Kortom: ik kan me geen betere dierenarts wensen.

Thuis:

Als we hem om 16u. gaan halen bibbert hij nog, hij heeft nog niks gegeten maar van zodra hij onze stemmen hoort, begint hij wat hooi te knabbelen.
In zijn kooi ligt een keukenhanddoek op het hooi zodat het niet in zijn wondes gaat prikken. Thuis is hij heel onrustig en voelen zijn oortjes koud aan, ik leg een - in een handdoek gewikkelde warmwaterkruik - tegen hem aan. Verder "pest" ik hem een beetje door witloof en appel onder zijn neusje te zwaaien en dat knabbelt hij ook op. Omdat hij toch niet goed eet, dwangvoeren we hem met babyvoeding Olvarit (met worteltjes) maar dat stelt hij niet echt op prijs. 's Avonds geven we hem nog een druppel Metacam omdat hij nog steeds beeft en suf is. Ook ontsmetten we zijn wondes voor het slapengaan. De volgende dag wil hij nog altijd niet echt eten en net als ik een zakje Supreme Science Recovery (=dwangvoer voor herbivoren) wil klaarmaken, zie ik dat het veel luzerne bevat. Ik heb net nieuwe luzernemunten gehaald en leg zo eentje voor hem, hij begint dadelijk te eten en stopt niet meer! Vanaf dan is zijn eetlust weer hersteld! De zwelling van de wondes neemt ook af maar ik blijf ze 3x/dag ontsmetten, de handdoek in zijn kooi ververs ik meerdere malen per dag omdat hij er op plast natuurlijk.

Nog even samenvatten wat je thuis nodig hebt als naverzorging (zie ook EHBO-kit) :

* propere keukenhanddoeken
* warmwaterkruik
* ontsmettingsmiddel
* babyvoeding Olvarit
* enkele zakjes Supreme Science Recovery (verkrijgbaar bij de dierenarts)
* spuitjes zonder naald om te dwangvoeren (verkrijgbaar bij de dierenarts)
* pijnstiller Metacam (verkrijgbaar bij de dierenarts)

---

Diarree/plattere stoelgang (februari 2005)

Met al de verhuizingen en voedselveranderingen die Snowy als jong konijntje heeft meegemaakt, had ik niet verwacht dat hij op volwassen leeftijd last zou krijgen van zijn darmpjes. Vroeger heeft hij nooit problemen gehad. Hij reageert de laatste tijd nogal hevig op wortels en appels dus die schaf ik voor ongeveer een week af. Verder geef ik hem hooithee (zie voeding), naast zijn gewoon voer en hooi welteverstaan. Na 2 dagen probeer ik terug witloof en dat wordt goed verdragen. Ook zijn droogvoer wordt teruggeschroefd tot 15g omdat hij zijn blindedarmkeutels niet meer opeet. Zijn hele kontje zat jammer genoeg helemaal onder de kaka dus dat hebben we met lauw water zo goed mogelijk afgewassen.

---

Maagverstopping + gas (25 maart 2005)

Ik zie 's morgens plots een lusteloos konijntje in de kooi zitten, hij wil er niet uit, wil niet eten of drinken en zijn oogje is wat gezwollen. Vlug naar de dierenarts, zij denkt dat het niet willen eten niets met het oogje te maken heeft maar puur toeval is. Hij krijgt er een antibioticaspuit voor en ik moet het de komende dagen in de gaten houden. Als het oogje nog meer zwelt mag ik 0,05 ml Baytril geven in een spuitje en de rest water optrekken. Erger is dat zijn maagje heel hard en gezwollen aanvoelt en zijn darmpjes leeg aanvoelen. Hij heeft teveel droogvoer en te weinig hooi/groenten gegeten met dit als resultaat. Qua behandeling stelt de DA voor om 3x daags 0,5 ml paraffine olie te geven (laxeermiddel), 3x daags vers geperst ananassap (breekt de harde structuur in de maag af) en dwangvoeren met Supreme Science Recovery indien nodig. En het blijkt nodig, Snowy wil niets eten of drinken, enkel papier en karton! Hij produceert af en toe nog keuteltjes dus de darmen liggen niet geheel stil.
Langzaamaan begint hij de tweede dag al wat groenvoer te eten waarmee ik hem "pest" (onder zijn neus zwaaien), ook een beetje luzerne en hooi. Ik zie ook wat vochtigere keutels met een vreemde geel/groene kleur. De derde dag eet hij al wat brokjes en de vierde dag is hij weer helemaal de oude.
Blijkbaar hangt zijn vorige ziekte - de diarree - samen met deze opstopping. Volgens iemand van het konijnenforum was de opstopping al langer gaande en was de diarree de voorbode ervan.

Edit 1 juni 2006: Snowy heeft blijkbaar een heel gevoelige spijsvertering. Dit is al de derde keer dat hetzelfde probleem zich voordoet. De tweede keer heb ik het zien aankomen, zijn keuteltjes werden kleiner en hij begon minder te eten. Toen was het probleem vlug verholpen door zijn droogvoer weg te nemen en hem op alleen hooi, groenten en water te zetten.
Nu waren er echter helemaal geen symptomen te zien, hij kwam zelfs nog zijn snoepje halen om 21u30. En een half uur later werd hij ongemakkelijk, hij vond maar geen comfortabele lighouding. Het was al te laat om de dierenarts te bellen maar de volgende dag was dat zeker nodig. Ik tref een zielig, bibberend hoopje konijn aan.
De DA stelde dezelfde diagnose als vorige keer, gaf hem een injectie tegen de pijn (ontspant ook het maag-darmstelsel) en gaf me het advies om ook ditmaal exact dezelfde behandeling te volgen. Dus ook nu hield ik me aan het volgende schema:

* 5x per dag: 5 ml dwangvoer met Supreme Science Recovery (=dwangvoer voor herbivoren)
* 3x per dag: 5 ml vers ananassap
* 3x per dag: 0,2 ml paraffine olie (laxeermiddel)
* 2x per dag: 1 druppel Metacam (pijnstiller)

Dat hebben we deze keer maar 1 dag moeten volhouden en toen begon hij al terug vanzelf te eten, ik ben er dus goed op tijd bij geweest. Maar dit hing er de dag nadien aan zijn poepje, wat moet dat inwendig pijn gedaan hebben!
Volgens mijn DA is die gelatine-achtige substantie het slijmvlies van zijn darmpjes.

Hij krijgt dit tijdens iedere ruiperiode, een maagopstopping gaat dikwijls ook samen met gas, lees hier meer over deze gevaarlijke ziekte.

Edit 8 juni 2006: En ja hoor, een week later heeft hij opnieuw problemen! En weer zo plots! Deze keer kan het niet aan de hoeveelheid droogvoer liggen. Gelukkig heb ik mijn voorzorgen genomen door ananassap in te vriezen en ik kan dus onmiddellijk ingrijpen. 's Avonds krijgt hij 2 ml en de volgende morgen nog eens die hoeveelheid en 2 uren later lijkt het alsof er niets gebeurd is! Hij huppelt, eet en keutelt weer!
Een goed alternatief voor vers ananassap is Prozyme dat gemaakt is van ananasstelen.

Edit 4 augustus 2006: Geloof het of niet: weer is hij plots zo ziek geworden. Hij kwam nog groenten eten en een uur later ligt hij te bibberen, zwaar te ademen en vindt hij zijn gemak weer niet. Hij is nog altijd bezig met ruien en Fluffy is verder gegaan (haar rug zat nog in wintervacht) en waarschijnlijk heeft het daarmee te maken. Nochtans gaf ik al 1x/dag Prozyme maar blijkbaar is dat niet genoeg bij extreme rui, dan mag het 3x/dag.
Ik geef hem die avond 2x Equate gemengd met Prozyme en 1 druppel Metacam.
De volgende morgen huppelt hij rond alsof er niets aan de hand is en is zijn eetlust helemaal hersteld!
Dit is een foto van een zogeheten keutelketting van Fluffy maar zoiets kan je dus tegenkomen als ze in de rui zijn.
Het zijn keutels die aan elkaar hangen met haren.

---

Gezwollen oogje (25 maart 2005)

Ik dacht aanvankelijk dat zijn maagverstopping met dit samenhing maar het blijkt een ongelukkig toeval te zijn. Na enkele dagen wordt duidelijk dat hij een schaafwondje op zijn oogrand heeft, waarschijnlijk van een beet van Fluffy. Het wondje wordt wat geel en omdat de dierenarts bang is dat het een abces gaat worden, raadt ze mij aan om toch Terramycine oogzalf te smeren, dat doe ik 3x/dag en hij laat het heel rustig toe. De zwelling neemt al vlug af en er komt een korstje op de wonde. Exact 2 weken later is het volledig genezen.

gezwollen linkeroogje	ter vergelijking: zijn normale rechteroogje	Enkele dagen later

---

Bijtwondje (13 april 2005)

Meestal gaat het goed tussen Snowy en Fluffy maar af en toe is er toch nog een echtelijke ruzie met dit als gevolg: een bijtwondje ter hoogte van zijn lipje. Hij lijkt er geen last van te hebben maar voor alle zekerheid smeer ik er toch Terramycine op zodat het niet gaat ontsteken. Eigenlijk is het oogzalf maar het is ook goed voor huidwondjes.

---

Eelt op de hielen (april 2009)

Bij Snowy heb ik al eeltplekjes op zijn hielen vastgesteld toen hij nog maar 1 jaar oud was. Zijn pootjes zijn dunner en fijner behaard dan die van Fluffy en de rode plekjes vielen ook op tussen zijn witte vacht. Waarschijnlijk krijgt hij het door hier op harde tegelvloer te lopen. De konijnen lopen hier continu los en zitten slechts 7 à 8 uren per dag in hun kooi. In hun speelhoek hebben ze wel vetbed om op te liggen. Hij lijkt er geen last van te hebben want hij springt altijd vrolijk rond.
Alles bleef altijd stabiel, de wondjes gaan niet open, het zijn geen zere hakken dus ik behandel het ook niet met zalf o.i.d. Het zou de huid alleen maar weker en kwetsbaarder maken. Ik hou het scherp in de gaten, meer kan ik voorlopig niet doen.

Zijn hele pootjes	Close up van de eeltplek

---

E. cuniculi (7 augustus 2009)

Helaas, mijn lieve mannetje is ten prooi gevallen aan deze vreselijke ziekte. 's Morgens was hij nog heel normaal, speels en at hij goed en enkele uren later wilde hij alleen nog maar uit de hand eten. Ik dacht aanvankelijk aan gas maar dan zou hij niet meer willen eten. Plots zag ik dat hij zijn evenwicht even verloor toen hij zich wilde schudden. Een uur later viel hij om dus ik vertrok als de bliksem naar de dierenarts.
Daar kreeg ik inderdaad de diagnose EC, een parasiet die in de hersenen aanwezig is (bij veel konijnen) maar die bij verzwakte weerstand in werking treedt. Hij was in de rui, misschien is dat al genoeg om zijn weerstand te laten afnemen.
Het zou ook nog hersenvliesontsteking, een beroerte of binnenoorontsteking kunnen zijn. Inmiddels is met een urinetest aangetoond dat het effectief E. cuniculi is. Voor alle zekerheid krijgt dus een heel arsenaal aan medicijnen om alles te bevechten.

Ik doe mijn uiterste best om hem hierdoor te slepen, heb hem ook Rescue Remedy gegeven om te kalmeren telkens als ik het nodig achtte en dat was heel vaak de eerste weken. Want iedere keer als hij viel, was hij in paniek natuurlijk. Fluffy wordt meebehandeld met Panacur gedurende een maand, ze likt soms zijn urine op, vandaar. Zij krijgt 0,5 ml Panacur voor haar gewicht van 2,150 kg. Na die maand, heb ik de Panacur nog een week afgebouwd en om de dag gegeven i.p.v. iedere dag.

Op 21 september heb ik een urinetest aangevraagd om E. cuniculi op te sporen, op 28 september kwam de uitslag. Positief, er werden meerdere sporen gevonden. Daarom heb ik besloten te stoppen met Baytril.

Ik hou een dagboek bij van zijn evolutie: Augustus 2009 - September 2009 - Oktober 2009.

Met dit artikel wil ik mensen die hetzelfde meemaken een hart onder de riem steken. Tegelijk wil ik ook zeggen: "geef het alsjeblieft niet te snel op!". Zolang jouw konijn wil eten en drinken - of dat nu zelfstandig of via dwangvoeren is - heeft het konijn nog een sterke wil om in leven te blijven. En als je als baasje bereid bent om mee te vechten, dan is de overlevingskans groot. Het is inderdaad zwaar en heel naar om jouw konijn zo ziek te zien. Maar het is de verzorging meer dan waard want het konijn kan hier door komen en genezen! Ga er dus voor en laat jouw konijn niet onnodig inslapen!
Sommige dierenartsen die niet konijnkundig zijn durven dit adviseren! Ga naar een andere dierenarts en geef jouw konijntje een kans!

Het bewijs: van een heel ziek konijntje...		Naar dit !

Waardevolle info over deze ziekte vind je op de volgende pagina's:
http://www.dierenkliniekwilhelminapark.nl/dierinfo/konijn/cuniculi.html
http://konijnen.nl/nieuw/index_ed.php?p=3&q=5&r=0
http://konijnen.nl/nieuw/index_ed.php?p=3&q=5&r=1
http://konijnen.nl/nieuw/index_ed.php?p=3&q=5&r=2
http://konijnen.nl/nieuw/index_ed.php?p=3&q=5&r=3
http://konijnen.nl/nieuw/index_ed.php?p=3&q=5&r=4

---

Nagel uitgetrokken (4 december 2009)

We zijn altijd supervoorzichtig bij het nagelknippen, een ongeluk is immers vlug gebeurd. Daarom staat er ook altijd een flesje ontsmettingsmiddel klaar. Snowy is nooit een makkelijke geweest als het op nageltjes knippen aan kwam. Dit keer spartelde hij net op het moment dat er geknipt werd met als gevolg dat de hele nagel werd uitgetrokken! Het betreft de nagel van de duim van de rechtervoorpoot.

Ik verwachtte mij al aan een bloedbad maar vreemd genoeg bloedde het helemaal niet. Nochtans zie je nu het levend gedeelte, het rode staafje zo zitten zonder enige bescherming.
Hij steunt er gewoon op, loopt, springt, graaft en huppelt alsof er niets gebeurd is en ook zijn eetlust is in orde. Ik mag er dus vanuit gaan dat hij geen pijn heeft.

We hebben het levend gedeelte wel dadelijk ontsmet en zullen dat op advies van de dierenarts 2x per dag gedurende 3 dagen doen. Uiteraard hou ik ook goed in de gaten of het niet afsterft of warm aanvoelt o.i.d.

Edit: na 2 maanden zien en voelen we het nageltje terug groeien.

---

Raar geluid: luchtwegprobleem of gedrag? (27 juli 2010)

Om 22u. vanavond liet Snowy me heel hard schrikken. Ze krijgen dan altijd hun snoepje en er zijn de laatste tijd wat strubbelingen rond. Fluffy wil per se de eerste zijn en jaagt Snowy dan weg. Hij is het niet eens met zijn onderdanige positie maar mist blijkbaar ook de knuffels die ik hem geef. Ik probeerde net zo weinig mogelijk te knuffelen vanwege Fluffy's bloedplassen, zij voelt zich dominanter door veel aandacht van mij. Uit ervaring weet ik dat het bij hem ook zo is, toen ik niet meer zo veel knuffelde, plaste hij bijna niet meer in huis.
Maar nu maakte hij plots een knorrend/piepend geluid dat veel op het trompetgeluidje leek (zie ook konijnentaal). Ik heb dit geluid nog nooit bij een rammetje gehoord en wist daarom niet of dit een gedragsgerelateerd probleem was of toch een gezondheidsprobleem. Hij is dit geluid af en aan de hele avond blijven maken en stopte ermee toen hij ging slapen. De volgende dag ging ik meteen naar de dierenarts om een medisch probleem uit te sluiten. Er was immers geen lijn te trekken in de timing van zijn geluid. Daarom kon ik niet uitmaken of het pijn, ongenoegen, frustratie of opwinding was. Hij knorde volop toen hij likjes kreeg van Fluffy maar niet tijdens het rennen of binkies maken. Gelukkig kon ik aan dit laatste afleiden dat hij niet benauwd of ziek was. Hij at, plaste en keutelde ook nog goed. Maar het piepen hoorde ik soms ook bij het in- en uit de kooi springen, naar mij toe lopen, ergens afspringen. En hij piepte op het ritme van zijn ademhaling tijdens het slapen, was dit dromen en emoties verwerken of een moeilijke ademhaling?
Ik kon het niet thuisbrengen waarom hij het geluid maakte. Was hij opgewonden/gefrustreerd? Had hij zich pijn gedaan toen hij van de week struikelde toen hij naar de keuken wilde springen? Was er iets gezwollen of pijnlijk in zijn mond/keel? Vorige week at hij immers zijn groenten trager op. Was hij toen ziek en is hij nu aan de beterhand? Zoveel vragen en geen antwoorden. Het geluid werd minder en minder maar de volgende dag ging ik toch naar de dierenarts.

Ze onderzocht hem van kop tot teen, letterlijk. Het was overigens de vervangster, dezelfde die hem behandeld heeft voor EC. Ze was erg blij om te zien hoe goed hij hersteld was en knuffelde hem uitgebreid, wat hij trouwens op prijs stelde want hij legde zijn kopje plat ! Daar maakte hij het geluid natuurlijk niet ! Ze keek in zijn oortjes, oogjes en neusje: niets te zien. Ook zijn mondje werd gecontroleerd en dat vond meneertje niet zo fijn. Prompt klemde hij het instrument tussen zijn tandjes :). Maar ook zijn mondje, tong, tandjes en keel waren in orde. Vervolgens keek ze na of hij nergens pijn had en dat vond ik persoonlijk een eng onderzoek. Ze boog zijn hoofdje afwisselend naar boven, beneden, links en rechts. Nooit geweten dat een konijn zo ver kon buigen! Maar ook dit onderzoek leverde niets op. En dan te bedenken dat hij nog knorde toen ik hem in de transportbox zette! Toen ik hem er bij de dierenarts terug inzette, begon hij prompt te graven uit frustratie. Eens thuisgekomen was het muisstil en ik heb enkel nog een piepje/knorretje gehoord toen hij uit de kooi sprong en snoep kwam halen.

De volgende dagen is het rustig gebleven. Ik heb nog steeds geen idee wat het precies geweest is maar het lijkt voorbij te zijn nu.

Trage darmwerking (19 januari 2013)

Mijn mooi, lief mannetje werd eigenlijk vrij plotseling ziek. Ik zag dat hij langer deed over zijn eten dan normaal. Hij is ook weer heel lichtjes in de rui en nieste en smakte weer. Maar zijn keutels bleven wel gewoon goed. En plots werden ze piepklein, grillig van vorm en wilde hij niet meer veel eten. Hij at nog een beetje (zelfs krant) dus ik dacht aan een beginnende verstopping. Daarom gaf ik geen biks meer, maar dat leek het erger te maken. Zijn keutels werden nog kleiner. Groenten en kruiden wilde hij nog eten, maar hooi niet meer echt. Sowieso merk ik al enkele maanden dat hij 's nachts geen hooi meer eet. Is dit omdat hij Fluffy niet meer hoort knabbelen? Ik weet het niet.

De laatste weken verloor hij ook een klein beetje gewicht (10 à 15g) maar wat me vooral verontrustte: hij botste tegen dingen aan! Een dunne stoelpoot, daar kan ik nog inkomen. Konijnen hebben een blinde vlek voor hun neus en dat hij zo een dun ding niet ziet: akkoord. Maar de bank?... En Chica's kooi?... Toevallig donkere dingen. Met zijn kooi en dingen met lichte kleuren heeft hij weinig of geen problemen. Sowieso heb ik al jaren de indruk dat hij door de EC minder goed ziet. Is dit nu een nieuwe opstoot of een ouderdomsverschijnsel? Ik merkte de laatste dagen dat hij soms zijn evenwicht verloor bij het krabben aan zijn oortje bv.

Ik gaf allerlei darmstimulerende middelen maar ze leken niet te helpen. Dus met spoed naar mijn dierenarts/werkgever waar de vervangster een foto heeft gemaakt. En die liet zien dat er helemaal geen verstopping of obstructie zat. Net het tegenovergestelde: zijn darmen waren vrij leeg. Ze raadde me aan om de darmstimulerende middelen af te bouwen en weer biks te geven. Ik vroeg of ik opnieuw met Panacur mocht starten en dat mag. Ik was van plan in het voorjaar een preventieve kuur te geven, maar dan moet het maar wat eerder.

Klik op de foto om te vergroten.

Het eerste wat ze zei trouwens, was dat hij mager was. Tja, dat voel ik zelf ook wel, maar hij wordt binnenkort 9 jaar. Ik vermoed dat de leeftijd ook een rol speelt, want ik krijg hem al een jaar niet meer op zijn 'oud' gewicht.

Ze keek ook in zijn mondje omdat ik de indruk heb dat zijn haartjes blijven 'kleven' in zijn mondje of keel. Wat ze toen zei, liet me schrikken. Hij heeft beginnende haakjes aan de linker bovenkant. Ze hebben nog geen wondjes gemaakt maar volgens haar kon het alleen maar erger worden. Ik zie het niet zitten om preventief die haakjes te laten verwijderen omdat hij daarvoor onder narcose moet. En hou ouder, hoe meer risico . Eerlijk gezegd hoop ik (misschien dom van me) dat de haakjes stabiel blijven of zelfs verdwijnen als hij weer beter gaat eten.

Op dit moment (ik durf het bijna niet te schrijven), lijkt het weer de goede kant op te gaan. Hij eet en drinkt weer en zijn keutels worden groter. Hij eet nog niet zoveel en zo vaak hooi als voordien, maar hopelijk komt dat nog. Zijn spijsvertering moet natuurlijk weer langzaam op gang komen. Ik geef zijn biks nu verspreid over 4x per dag, in de hoop dat zijn maag dan niet overladen raakt.

Het enige wat me nu nog stoort, is dat hij zich in zijn huisje verstopt en niet meer veel beweegt. Maar dat doet hij iedere winter, ook toen Fluffy nog leefde. Misschien speelt dit ook wel een rol in zijn minder goede darmwerking.

Ik hoop alleszins dat ik hem terug op de rails krijg en dat ik verbetering zal zien door de Panacur.

Update 27 januari

Snowy krijgt nu een week panacur en zoals gewoonlijk doet het wonderen voor zijn spijsvertering. Zijn keutels worden groter (bijna Fluffy formaat) en hij lijkt honger als een paard te hebben. Het effect zag ik pas na 5 dagen dus daarom denk ik dat de panacur niet werkt als een darmstimulerend middel, maar dat het probleem weer effectief in zijn hersenen zit. Omdat ik effect zie, zal ik nog 3 weken doorgaan met de behandeling ipv 1 week. Hij is inmiddels 24g aangekomen.
Gisteren morgen zag ik ook iets wat hij al heel lang niet meer deed: rennen en binkies maken . Hij voelt zich weer duidelijk beter in zijn velletje. Hij loopt ook niet meer tegen grote dingen aan, wel nog tegen stoelpoten maar dat kan ook uit enthousiasme zijn omdat hij eten krijgt. Sowieso ziet hij slechter sinds hij EC kreeg in 2009.

Terug naar ziektes