Ik had haar Tarzinneke genoemd omdat ze altijd aan de tralies hing te zwieren, haar roepnaam werd al gauw Hammie. Ze was echt nergens bang voor en ontzettend nieuwsgierig en niet één keer heeft ze mij gebeten. Ze woog bij haar aankomst hier maar 80g, toch echt veel te weinig voor een Syren vrouwtje. Wat bleek? Zij kreeg geen compleet voer, enkel een zaadmengeling en was helemaal niet gewend om extra groenvoer of eiwitten te krijgen. Na haar voedingsschema wat te hebben aangepast woog zij na 1 maand 100g! Net als Mocca was zij haar speelgoed ook heel vlug beu en het was dus altijd een uitdaging om haar geamuseerd te houden.
Filmpjes van haar kun je hier bekijken.
Op de leeftijd van 2 jaar begonnen de eerste ouderdomsverschijnselen te komen: beetje kaalheid aan de keel, oortjes en pootjes; later ook op de heupen. Ze sliep toen ook veel meer. Toen ze 2,5 was kreeg ze op een dag een soort "hartaanval" en de volgende dagen ademde ze alsmaar moeilijker totdat het echt niet meer ging. We hebben haar toen naar de dierenarts gebracht om te laten inslapen, hij dacht dat ze longoedeem had, daarbij wordt het hart zo groot dat het tegen de longen drukt, een typische ouderdomsziekte. Toen ze bij de dierenarts was, kreeg ze ook nog eens een aanval dus echt rustig gestorven is ze niet, daar heb ik spijt van. Toch heeft ze nog een mooie leeftijd gehaald en ik denk dat ze hier nog een mooi leven heeft gehad. Ik zal haar altijd blijven missen, lees meer hier.
Troetelnaampjes: Tarzinneke, vanillebolleke, hammetje, varkentje (ze kon véél troep maken), snoetje, kleine muis, kruimeldiefje.
Favoriet fruit/groente: appel, meloen
Lust geen: banaan en wortel