Blaasprobleem? (7 maart 2009)
Op een ochtend bemerk ik bloedvlekjes op haar verdieping. In eerste instantie dacht ik dat ze net als Mocca een bloedneusje had van het tralieknagen. Toch viel het mij al een tijdje op dat haar urine veel kalk bevatte en een felle aanslag achterliet in het wc-tje. 'Gelukkig' is ze voor een keer niet zindelijk en ze plast in haar huisje op de derde verdieping waar ze ook haar voorraadhoekje heeft. Het is zeker geen slijm van de bronst want zo ruikt het niet. Het is bruin/rode slijmerige urine en de alarmbellen gaan af bij mij! Met Donkey in gedachten geef ik haar onmiddellijk 10 druppels cranberrysap in 45 ml water. Ze krijgt trouwens al Spa reine, ik heb haar nooit kraanwater gegeven. Het schijnt te helpen, ik zie geen bloedvlekjes of verkleurde urine meer.
In april probeer ik de dosis cranberrysap te minderen naar 5 druppels per 45 ml maar dan zie ik opnieuw 2 bloedvlekjes. Dus heb ik de dosis opnieuw opgedreven naar 7 druppels per 45 ml en tot nu toe blijft het stabiel.
Haar gewicht, eetlust en temperament blijft ook hetzelfde dus voorlopig neem ik haar niet mee naar de dierenarts.
Kale plekken in vacht (18 augustus 2009)
Sedert april/mei zag ik al een plekje in Misty's vacht (op haar kontje) waar alleen nog maar ondervacht was. Omdat het stabiel bleef, dacht ik dat het een irritatie van bodembedekking of zoiets was. Ik was overgeschakeld op de grove houtvezel omdat de fijne zo stoffig is. Maar misschien hangt haar blaasprobleem wel samen met dit? (Met Donkey in mijn achterhoofd ben ik extra oplettend). Feit is dat de laatste week ook haar rechter geurklier kaal werd en het plekje op haar kontje werd ook kaal. En de laatste dagen kwam daar ook nog een plekje bij op haar linkerbil waar de beharing dunner werd, evenals haar linker geurklier. Niet langer getalmd dus en maar weer naar de dierenarts.
Daar werd ze beschenen met een speciale lamp (ben even de naam kwijt) om uit te sluiten of het schimmel is. Schimmel licht immers groen op onder dit licht. Dat was niet het geval. De dierenarts vertelde me verder dat hamsters 4 soorten mijt konden krijgen maar dan zouden we ook schilfers en korstjes moeten zien. Natuurlijk vertoont Misty deze klachten niet, ze krabt of bijt ook niet aan die plekken (of toch niet meer dan bij een gewone wasbeurt). Toch krijgt ze voor alle zekerheid Stronghold 0,025 ml toegediend in de nek, dat middel pakt alle parasieten aan. Dit moet ik binnen 4 weken nog eens herhalen. Verder moet ik de kale plekjes 3 dagen insmeren met Surolan. Dit werkt eigenlijk tegen schimmels maar bevat ook antibiotica en is dus ontstekingswerend en jeukremmend. Als ik haar heb ingesmeerd laat ik haar loslopen op de grond. Zo krijgt dit middel de kans om in te trekken want als ze losloopt, likt ze zichzelf niet.
Ik geef haar verder ook wat vitaminen in het water (Condivit C+) om haar weerstand wat op te krikken. De oude bodembedekking is vervangen door een nieuw pak.
Een foto van hoe het begon (klik op de foto's om te vergroten).
Dag 2
Blijkbaar is het toch mijt want mijn kleine meid krabt zich suf. Vooral aan de kale plekken dan. Dan maar hopen dat de medicijnen hun werk gaan doen en dat ze vlug weer een mooi egaal vachtje mag hebben. Surolan smeren is ook geen sinecure bij haar, tjonge wat een wriemelkont is ze toch! Maar het lukt me en daarna laat ik haar even loslopen op de grond. Daar heeft ze nooit de neiging zich te wassen dus zo kan het product inwerken voordat ze het zou aflikken.
Een week later
Het krabben is zo goed als voorbij. Omdat ik 's nachts op de bank slaap vanwege Snowy's ziekte merk ik ook dat ze héél actief is dus daar is niets mis mee. Afwachten wanneer de haartjes weer gaan terug groeien.
Twee weken later
Op haar kontje lijken de haartjes langzaam terug te groeien. De geurklier aan haar linkerkant is al helemaal hersteld. Nu haar rechter geurklier en billetje nog. Ze krabt in ieder geval veel minder.
Vier weken later
Het was tijd om de Stronghold te herhalen. Ik had het geopende pipetje vorige keer mee naar huis gekregen van de dierenarts, Misty moet toch slechts 1/10 hebben. Het was echter opgedroogd! Daarom kon ik pas de volgende dag een nieuw pipetje halen en toedienen. Een dag later begint ze weer iets feller te krabben aan haar geurklieren. De beestjes zijn zo te zien nog niet allemaal dood.
Het gaat nochtans al veel beter, overal komen haartjes terug maar ze groeien erg traag, wat normaal schijnt te zijn. Haar haartjes zijn op die plekjes nu ongeveer een milimeter lang.
Zes weken later
De haartjes worden almaar langer en de huid wordt minder zichtbaar, het blijft dus gestaag vooruitgaan.
Haar haren zullen waarschijnlijk nooit meer worden wat ze geweest zijn. Ze zijn minder van kwaliteit, dunner en donkerder van kleur. Misschien komt het nog goed bij de volgende ruibeurt maar waarschijnlijk niet. Bij bepaalde lichtinvallen zie je ook nog steeds de huid door haar vachtje heen.
Ze heeft er gelukkig geen last van en dat is het voornaamste.
Sinds Misty in haar nieuwe kooi woont (Kerst 2009), is haar vachtje plots terug beginnen groeien en het ziet er weer helemaal gaaf uit. Ik heb geen idee wat de oorzaak was van de plaatselijke kaalheid. Ik merkte niets scherp in de kooi. Was ze allergisch voor bodembedekking? Dat sleepte ze vroeger mee naar haar huisje maar nu slaapt ze boven en kan dit niet meer. Hoe dan ook, ik ben heel blj dat ze weer een vol mooi vachtje heeft.